1.supitzgarri,
su-biztugarri . (Sust.).(Lo) que enciende; (lo) que excita. [Hitz] hek dira su pitzgarriak eta elkharrekin trebatzeko bideak. Ax 396 (V 258).
Zeren gogoeta hura bera da su pitzgarri. Ib. 401 (V 261).
Zeurok bazabiltze aragiaren su-biztugarrien billa? AñLoraS 173.
sense-2
2.(-ph- Dv), supitzgarri (H).(Adj.)."Inflammable, propre à allumer un incendie; au fig., excitateur"Dv.
"Propre à susciter des discordes. Holako elheak eztira supitzgarri baizik
"H.