1.
(-lh-Dv→A),
bilaka arazi. Convertir, hacer convertirse."Faire devenir"Dv.
Cf. 1 bilakatu. Tr. Documentado en la tradición septentrional desde mediados del s. XVIII. En DFrec hay 3 ejs. de bilakarazi (uno septentrional) y uno, meridional, de bilaerazi .
Jesusen anaia eta primu lagun billakarazten zaituen grazia hura. Mih 10.
Debozioneak ez du salbaia billakarazten. Debot izatetik gelditu gabe, segi daitezke kortesiaren legeak. Ib. 165.
Nork-ere utziko baitu bere emaztea ez bada adulterioaren gatik, adulterio bilhakarazi duela. TBMt 5, 32.
Ez dezakezu bilo bat ez xuri ez belz bilhakaraz. Ib. 5,36 (SalabBN khanbiatu, Echn bigurtazi, Or, IBk, IBe bi(h)urtu).
Ongi ez deus bilhakarazten duzue Jinkoaren manamendua. TBMc 7, 9.
Eta girixtino on bilhaka arazi hetarik hainitzak. Jaur 386.
Noiz eta ere Jainkoak bilhaka arazi nahi izan baitu mundu guziaren benerazionezko opxet bat. Ib. 407.
Eta ur hura, arno bilhakarazi zuen. JnnSBi 22.
Ezti eta umil bilhakarazi zituen basa-ihizi ikharagarri hek. Ib. 176.
Jainko botheretsua, gauza guziak ez-deusetarik egin dituzuna, eta nahi izatea aski duzuna berriz ere ez-deus bilhakarazteko. Ib. 174.
Zorion handia dukete zeruan beren amoinez paganoak giristino bilhakarazi dituzketenek!Prop 1891, 194.
Ohoinak direlakotz, legea bera [...] ohoin bilakarazia dute. HUZez 150.
Han den harrabotsa jendearen gor bilhakarazteko dina bada. Prop 1902, 233.
Haurrak ere xarrak ateratzen zaizko; xarraren gainera, pozoindatzen ditu berak, hanbatenaz errexkiago non bere espos-laguna bere iduriko bilakarazia baituke. JEMed 149.
Saindu bilhakarazi nahi gaitu. LfGram 276.