askaite,
azkaite (BN-lab)
(Sust. verbal; cf. askaldu). (Acción de) almorzar. "Azkaitia" (BN-lab) EI 320. v. ASKARITA- (s.v. 1 askari). Batak hau eta bertzeak hura, thirabiran dagozi askariteko denbora guzian. ArbIgand 101.
Askaiten niz atzo bazkaldu nizan bezala, bainan hobeki jaten dut. Prop 1891, 74.
Gero askariten da ostatuan ez bezala, zeren eta bilhatu baitire arroltzeak. Prop 1898, 105.
Mayi, gure üsaia düzü goizeko zortzi orenetan askaitia. Egunaria 12-10-1961 (ap. DRA
).
Jin barurik, odola eman ondoan, ederki haskaiterat emaiten baitute urririk, han berean. Herr 16-2-1961 (ap. DRA
).