kale-ume (G-azp ap. ZestErret). Habitante de la ciudad o población (en oposición a baserritar).v. kaletar. Tifo, gizon biotz onekua, etzan kale-umia. BvAsL 145.
Bego kalea kale-kumeentzat!Mok 10.
Makiña bat parre egin oi du mendiko jendeak, gai auetan kalekumeok oi degun ezjakiñaren kontura. NEtxLBB 20.
Ai, lengo jai zar aien usai betea! Gerora "jaierdi" biurtu ziranak!... eta gaur, kalekumeontzat "astegun buruzuri" geldituak!Ib. 119.
Bi kale-ume azaldu ituan, ta bat bozeoan ikasten ibillia zala ta etzala. TxGarmBordaB 68.