1.
(
Lar,
Añ).
"Garboso"
Lar, Añ.
v. garbotsu.
Tolosatar pizkorrak arin ta garboso / Nafartarren lurrean sarturik eroso.
Izt C 297.
Mutrikuarra indartsuba da / ta gañera garbosua.
EusJok 46.
Ortan ibillie da / sobratxo ere aparte / garbosoa izana / beretzat du kalte.
Ib. 79.
Baserritar neskatxa / kuriosuak [...] / txepetxa Maiatzian / bezin garbosuak.
MendaroTx 281.
Postren bertso-saioa / genduan egiñ an, / arrazoitsua eta / garbosoa ziñan.
Insausti 333.
azpiadiera-1.1
garbosa. (Forma de fem.).
A da emakume bat, aiñ ondo egiña, / ez zabal, ez bedarra, garbosea baña.
AB AmaE 227.
Neskatxa garbosa.
MendaroTx 291.