1.
maieratu,
mairatu,
mahaineratu (
L, BN, S ap. A
),
mahainera (
Dv).
Sentarse a la mesa; ir a la mesa.
"
Ez naiz mahainerako, je n'irai pas à table"
Dv.
Biotz garbiaz mairatu bear garean komulgetara goazenean.
Añ EL1 105.
Bazkaltzekoan, langilleak maiera zirenean, nausiaren begiak sutu ziren.
Or Mi 86.
[Yesus] yoan zan Farisauaren etxera ta maiera zan.
(Lc 7, 36).
Ir YKBiz 157 (Dv jarri zen mahainean
).
Enaiteke, baina, ederki maiera, zure erruz ez, baina nerez.
Zait Plat 150.
azpiadiera-1.1
--Zer ote da, komuniatzera doan animak lenik ikasi bear duena? --[...] Zer den errege guzien Erregeren mairatzea, [...] Erregeren maian berak jateko.Mb OtGai III 321.