(V-arr-oroz-m),
arapo (V-al; aapoV-gip)
Ref.:
A(adapo, arapo);
IzArOñ(arápo)UrrAnz(aapúa);
ElexpBerg(arapo)
. "Base de una rama, de donde se corta la leña"A.
"
Arapo (V-al), púa de árbol"Ib."
Arápo bat, una raíz de rama en el tronco. Aápokuskur, aápo, nudo en el tronco"Iz ArOñ..
"
Adapoak, adar ttikiak moztu ezkero, adar batean gelditzen diran puntak"Osk Kurl 149."Nudo de un tronco"ElexpBerg.
v. adabegi. [Adarrari] axala khendu ta adarra zathika zuritzen, adapoak mozten, adabegiak berdintzen. OskKurl 147.