(SP),
izpiritutsu (Urt II 308, Dv),
ispiritutsu. Ingenioso, inteligente."Qui a de l'esprit, de l'intelligence"Dv.
v. espiritudun (2), espiritual (2). Parrasio zeritzon peintadoreak Athenako jendea peintatu zuen asmu hagitz espiritutsu batez. SPPhil 268 (He 271 ispiritutsu).
Badu oraino bertze manera izpiritutsu eta artifiziotsu bat bertze hitzkuntzek eztutena, jakiteko, berboari jeneroaren eratxekitzea. ES 91 (91 ispiritutsu).
Bizkaitarrak (erran nahi da eskualdunak) izpiritutsuak dira, bizitzen dakitenak edo kortesak eta zernahi harma suerteren erabiltzen trebeak. Ib. 110.
Oraiko gerthakariak / klarki dauku erakusten / persona izpiritutsuen / errana zoiñ egia den. "Gens d'esprit"
.Gy 275.
Buron, gizon izpiritutsu, zuhur eta prestu bat. HbEgia 32.
Xoratua atxikitzen du bere solhas maithagarriez, bere atheraldi arrai eta izpiritutsuez. Laph 208.