Etim. Préstamo románico; cf., por ej. pir. biraca . En último término, de lat. ebriaca .
sense-1
(G, AN-5vill, L-ain, B, BN, S; SP(-kha), Lar, Añ(G), VocBN, H, VocB; h-SP(-kha), Dv, H),
iralka (AN-egüés)
Ref.:
AlthBot 9;
A(iraka, iralka)
. Cizaña (sentidos prop. y fig.)."Zizaña"Lar, Añ."(Lolium temulentum), ivraie enivrante, iraka
"ZerbGH 1934, 332.
"Parece trigo, se conoce por ser más verde y espiga más estrecha"VocB.
Ethor zedin haren etsaia eta erein zezan hiraka ogi-artean. LçMt 13, 25 (Leon hiraka, He, TB, Echn, SalabBN iraka; Ip zalge, BiblE ologaizto).
Ogi-pulua bekanki da irakaz xahua. OPr 347.
[Bersuak] irakaz betheak zorigaitzez gehienak, erdara hitz andanatto bat han-hemenka erain eta ez jorraturik. JEBur 144.
Pazkagi hoberenetan iraka sor ditake: ez da beraz harritu behar Azkainen ere ukan bada Jean Baigorri bat. ZerbAzk 107.
v. tbn. Monho 48. Hb Egia 112. Izt C 48. Ibiñ Virgil 47n. Iralka: LE Urt 71 (ms. 25v zizaña).
IRAKA-ONDO.
Planta de cizaña; (fig.) individuo dañino en una sociedad. Bertze iraka ondo bat gure baratze ederrean: Apeeneko eroa deitzen ginuean dohakabea. Galeretan hila hau ere, Paskalina Lalo ziburutar botigesa ebasteko hilik. ZerbAzk 107.