errasti (V ap. A),
erasti (A). Sin duda, ciertamente.Azkue en las dos formas cita a Micoleta. v. 1 errazki (2). Maia iminirik dago, er<r>asti xarri ditez zeure mesedeok almorzetan. "Bien pueden V(uestras) m(ercede)s sentarse a almorzar"
.Mic 13v.
Errasti xan daiz izal baga, ze andra garbienak dira. "Bien puede V(uestra) m(erced) comer sin asco"
.Ib. 13v.
Orri errasti gei emon dite jatekoa ta ez almorzua. Ib. 14r.