(L, BN, S ap. A
; Dv, H)
(Interj. usada para azuzar a un perro). "Cri qui sert à exciter les chiens à poursuivre, à mordre" H. Cf. VocNav: "Uya-nó. Voz que emplean los pastores (Salazar). 'Cuando una oveja pare en el campo, en un rato el cordero no es capaz de andar. El pastor lo coge colgando en la mano, y para que la madre le siga, la llama: Uya ñó, Uya ñó'. (Así mismo me lo explicó un pastor de Ochagavía)". Esku zartaka, huia! huia! xakurrari oihuka, ta, ta, ta, ta, azindak lasterkarazten ditu Maittipik lehen bordari buruz. OxGH 1923, 162.
azpiadiera-1.1
(Interj. usada para ahuyentar a un perro). Huia, potzo, huia --erranez makhila-ukaldika, zinpi-zanpa, yo zuen. (BN-ciz). AEY II 271.
azpisarrera-1
HUIA-OIHU.
Grito de incitación. Zakurrek, atzetik etengabe datorkien eizarien uia-oiuak entzutean, [...] alik ariñen igotzen dira. EG 1958, 65.