(V-gip, G-azp),
biz(Tras gen.). Su (tu, ...) lugar, situación. "Nik ire bezean ez nikek olakorik egingo" (G-azp). No parece que Azkue se diera cuenta del origen románico de la palabra: "Beza: [...] 3.º (V-gip, ...), dicha, suerte. Nork leukakean bere beza! ¡quién tuviera su dicha! Bere bezean banengo! ¡si yo estuviera en su dicha!". Cf. bezadun. Gizon merexitu zuten batek Jangoikoa ganik ainberze mertxede ezta leitzen bere bizean korresponditu zuela agradeziturik orazio egiten. msZabalg 3.