(
G(-ilz-)
ap. A
; Lar (-ziltzatu),
H (G)).
Crucificar.
v. gurutzefikatu.
Tr. Documentado en autores meridionales no vizcaínos desde finales del s. XVIII. En
DFrec hay 2 ejs.
Padezitu zuan Ponzio Pilatosen mendean, izan zan gurutz-iltzatua, illa ta obiratua.
Ub 105.
Aiek gurutziltzatu zuten eta Jainkoak illen artetik biztu zuen Jesu-Kristoren izenean.
Lard 484.
Diote guziak: "Gurutziltzatua izan bedi!".
Ur (G)Mt 27, 23 (Lç kruzifikatu, He, Dv gurutzefikatu, TB khurutzefikatu, Samper kuruzifikatrik).
Bañan agindu zuten / gurutz-iltzatzeko.
Xe 355.
Kristo urtero jaiotzen da, urtero gurutziltzatzen dute, urtero piztutzen da.
MEIG I 78s.
v. tbn. Izt C 267. Jauregui 244. Legaz 2. EE 1884a, 311 (-ilza-). ArgiDL 93. Inza Azalp 68.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).
Zeren den Kristo gurutziltzatuaren iduria.
Legaz 8.
Kristo gure Jauna gurutziltzatuaren soin-irudi eder bat.
JBDei 1919, 235.
Jesus gurutziltzatuaren bost zauriai agurrak.
ArgiDL 101.
Gurutziltzatuari.
(tít.).
D. Altzo
in Onaind MEOE 853.
Damu-txingarretan erre pekatuak, / [...] anaitzat ar gaitzan gurutziltzatuak.
SMitx Aranz 146.
Jesus gurutziltzatuari otoitza.
NEtx Nola 39.
v. tbn. Inza Azalp 14. Etxde JJ 279.