(Lh),
durduzia,
durdus (BN ap. A). Turbación, desconcierto, duda, vacilación."Vértigo"A.
"Idée générale d'hésitation, de trouble"Lh.
Iguzkiari bekhoz-bekho eta durduzarik gabe so egiten diona. ArbErlis 9.
Durduza batek hartzen gitu. JEBer 75.
Azpitik ezagun dituzten gapirio ozkatuek durduza bat emaiten daukutela. Ib. 78.
Den gutieneko durduzarik gabe, [...] besagainka bota ziozkan [xardinak] hirugarren sorginari. "Sans hésiter"
.BarbLeg 147.
Loaren loaz buruaustea ta durduzia uxatutearren. ErkiagBatB 112.
Batzu eta besteak durduzan, ez jakin hedatu behar zen belarra aintzina ala bere gisa utzi!LarreArtzainE 49.