1.
(SP→Dv, A, H). "
Lardea, appréhensif. Larde naiz horren egitera, j'appréhende de faire cela"SP.
"1. craintif, qui a peur; 2. timide, qui a une honte honnête de ce qui blesse la pudeur"H(que cita los dos ejs. de Oihenart).
Gero ahutz-araldea, / potarentzat lardea. OPo 35.
Etziren ber zu batere / larde, gaurgoitik, oinaren / puntan bihotza duenaren. Ib. 44.
sense-2
2."(Sust.) (SP, O), appréhension, peur"Dv (pero no aparece como sust.en ninguno de los dos).