1.
(SP(sin trad.), Urt I 192, Lar(-tzalle)),
gobernazaleGobernador; gobernante (usos adj. y sust.). "Regitivo" Lar. v. eraentzaile. Aphez gobernatzailleen, egia duk, bilkhua / deitzen dugula Eliza batzuetan saindua. EZMan I 31.
Atso zahar guzien gobernatzailetzat. Iraultza 74.
Eta koruatzen zütüt / enperadore gehien, / lürraren gobernazale / eta Rumako ororen. Xarlem 1403.
Gobernatzalle edo agintariari dagokala. Gco I 437.
Sen Grat gure gobernazalia. UskLiB 143.
Eraentzalleak edo gobernatzalleak ipiñi. Lard 54.
Gordeaz osotoro / alegin fueroak / gure gobernatzalle / probintziakoak.Afrika 34.
Gobernatu guztiek gobernatzaile guztien kontra. MIH 217.
v. tbn. Arg DevB 233. Gobernazale: AstLas 14. CatS 61.
sense-2
2.gobernazale. Timonel. v. gobernari (3). Barkák ere, [...] hara huna erabilten dirade [...] norat-ere gobernazalearen plazerak nahi baituke. LçIac 3, 4 (v. tbn. Act 27, 11).