1.
(SP, A),
barraiari (L ap. A
; SP, Dv, H). Dilapidador, derrochador. Aita bilzaleari, seme barreiari. OPr 15.
Nonbait idatzi zuen Garatek [...] barreiari agertzen dela euskal aditza: honek eskaintzen zion aditz pilo mardula ez zuela bizi osoan pertsona batekin bakarrarekin baizik (arrebarekin, noski) erabili. MIH 390.