I.
(Adj.).
azpiadiera-1.1
1.
(G-to, AN, L, B, BN-baig-ciz, Sal, S, R; Urt II 400, Gèze, Dv, H),
ñañu
Ref.:
A; Inza RIEV 1928, 153; Peillen in VocS 138n.
Enano; (adj.) canijo, pequeño.
"
Ikhusi duzu bi sosetan erakhusten duten ñaño hura? [...]. Au gizon ñañoa! [...]. Ilhar, sagar, ezpel ñañoak, [...]. Arraultze ñañoa, petit œuf de poule, sans jaune"
H.
"
Ni beno txipiago, ñaño (S)"
A.
v. nano.
Bai eta ere Txomin ñaño arrek Patrizio kangellu aundi arri ortzak ausi zizkala.
"
Aquel enano Domingo"
.
DicM
(ed. 1877) 67 (AB Dic 72 nano
).
Jesus ezagutzeko ikusi-naiekoa [Zakeo] , bañan etzezaken jendearen gañetik, ñañoa zan-da.
Or Lc 19, 3 (Ol ñarro).
Bainan zigantearen parean ñañoak ñañoago emaiten.
SoEg Herr
15-5-1958, 1.
Alemaniaz ziotena erran zitaken Japoniaz: baizik-eta zela zigante ekonomian, ñaño politikan.
SoEg Herr
1-10-1970, 4.
Ñañuen batek etorreraren deia ematea.
Berron Kijote 45.
Ñañu zan neretzat erraldoi oro.
Ib. 27.
Urria, berankorra, ñaño-antxekoa izateaz landa [euskal literatura]
.
MEIG
IV 124.
Ñañoak azpijanean ari zaizkigulako.
MEIG VII 91.
azpiadiera-1.2
2.
"(G-goi), caduco"
A.
azpiadiera-1.3
3.
(V-gip, G-azp),
naiño (G-to)
Ref.:
A (
naiño
);
Iz ArOñ
.
"Persona que no tiene fundamento para hacer las cosas"
A.
"Persona inútil, sin sustancia"
Iz ArOñ (s.v. nano).
II.
(Sust.).
azpiadiera-2.1
1.
"
Ñañua izan/eduki, txangoa izan; esku edo hankaren bat deformatuta, okertuta eduki. Bata bestea baino meharragoa izan, deformazioren bat jasandakoa izan"
ZestErret
.
azpiadiera-2.2
2.
"
Ñañua izan/euki [...], tonto edo babo antzekoa izan"
ZestErret
.