(c. sg. A; Lar, Añ, VocBN , Gèze, Dv, H). Maná. Tr. Documentado tanto al Norte como al Sur desde Leiçarraga.
Zuen aiték ian ukhan duté maná desertuan eta hil izan dirade. LçIo 6, 49 (He, TB, LE, EvS, Dv, Ol, Leon, Or, Ker, IBk, IBe mana).
Mana ian zuten iuduak / hil ziren. EZNoel 124.
Juduek mana zeritzan ianhari on, ezti, gozo hartarik franko zutelarik. Ax 88 (V 60).
Garaia duenari emaiten zaio mana, erran nahi da zeruko eztitasuna. SPImit III 35, 1 (Ch, Mst, Ip, Ol, Pi mana).
Igorri zien egunoro zeruko mana. MbIArg I 270.
Moisesek emandako mana, zeruko ogi egiazkoaren irudipena edo antza baizik etzan. Lard 401 (153 mana-ontzia).
Biotzean zeruetako mana bezin beratz, goitiko eztia baizen guri. ErkiagArran 160.
Haien lanaren begira, mana zerutik noiz jaitsiko. MEIG VIII 99.
v. tbn. Tt Arima 83. Gç 111. Urt Ex 16, tít. CatLav 177 (V 91). Lg II 165. Ub 28. Monho 138. Mg CC 219. Añ LoraS 69. AA I 413. fB Olg 21. AB AmaE 127. CatJauf 26. Ir YKBiz 220. Zerb IxtS 37.
azpiadiera-1.1
(Fig.; ref. a la nieve). Neguren mana oparoak bere zuritasunez oro estali zun. EtxdeJJ 260.
azpisarrera-1
MANADUN.
Que tiene maná. Salbatzaillearen alhorra. / Ordoki manaduna. / Landa egia iasana. EZMan II 197.