(A). De mal aspecto, malencarado, torvo; deforme."Mal aspecto"A ( Lh), que cita a Dv (pero éste sólo da itxuragaitz, radical de itxuragaiztu, e itzuragaitzeko (qq.vv. )). A itxuragaitza."Ay, mal talle" (Pamplona, 1601). ReinEusk 114. Erio itxuragaitza dabila ain bardin erregeen palazioetan nola pobreen etxoletan (254). "Pallida mors"
.LE-Or(v. tbn. LE-Ir).
Badakusa lurra negu-nagiak ateratzen, elkor itxuragaitzak azalduki. 'Mottes difformes'
.OrMi 109.
Halako mustro edo bidutzi itxuragaitza dirudi. MEIG I 157.
azpisarrera-1
ITXURAGAITZEAN.
De mala manera. Edireiten bazara disposizionetan otoi egiten dizut kargako borz sos bear baitituzte Urtubiako dretxoaren pagatzeko an itxuragaitzean erabil eztitzaten. (Vera, 1674). FLV 2006, 264.