(Urt). Difamar."Blasphemare"Urt II 358.
v. desfamatu. Ni enuzu ohoina arrobatzer nizana; / orai, othoi, enadila ogen gabe difama. E 183.
Gaitzerraiteko eta difamatzeko bizio hau. LçIns D, 7v.
Gure kongregazioneak difamatu nahiz. Ib. F, 8r.
Ezpaitirade ez sakrilege, ez ezpaitute zuen iainkosá difamatzen. "[Ces gens] ne diffament votre déesse"
.LçAct 19, 37.
Difamatzen gara eta othoitz egiten dugu. "Nous sommes blâmés"
.Lç1 Cor 4, 13.
Berzeez gaizki minzatu naiz. --Errazu ala zen difamatzeko gogoarekin ala arinki]n[. EZEliç 155 (v. tbn. 149).