(Aux. trans. e intrans.).
Anonadar, aniquilar, destruir.
v. deuseztu.
Emen dago Iesukristo: / deuseztatu zan morroi-iantzian. "Se anonadó". Or BM 79. Zertara datoz bestela nere bizigura ta biotz-lillurak deuseztatzea baño beste irteerarik ez badute? Txill Let 24s. Pentsakera orrek Jakintza beraren oiñarriak deuseztatzen ditu. Vill Jaink 44. Munduan agiri den ordenantza ederra deuseztatzeko eztute indarrik. Ib. 51. Liburu inprimaturik aski deuseztatu direla bitarte honetan. MIH 284. Zeure burua deuseztatzen ari dela dakizularik. MEIG IX 93. Hau sendotzeko nahiz deuseztatzeko balioko duten argibideak. MEIG VII 111. Amets polit bat deuseztatu zaigu. Ib. 57. En DFrec hay 22 ejs. de deuseztatu (y uno de deusestatu), 21 de deuseztatze (y uno de deusestatze) y 2 de deuseztapen, ninguno septentrional.
azpiadiera-1.1
Neutralizarse (una oposición fonológica).
P/b, t/d eta k/g-ren arteko bereizkuntza ere deuseztatu ohi da zenbait hotsen ondoren. MIH 99.