(V-ple-arr-m ap. A; Zam Voc). Satisfacer(se), quedar (dejar) satisfecho. Ta ez da ezegaz bere naikotuten, Jaungoikua topau artian. fBIc I 14.
Ta nire bijotza gosez dago, zeugaz naikotu artian. fBIc II 266.
Jesusek zaintuten ditu, [...] jantzten ditu [...] atseginez ta pozez naikotuten ditu. Ib. 91s.
Ta etzan naikotu edo satisfaziñotan sartu, beste neska gangarra beragaz eroan artean. AEzale 1897, 294.
Kataliñ, Meza bitarte guztian ezta negarrez naikotu. AgG 340.
Goizmezatxo batez naikotu bear izan nuen. AArdi 45.
Bi arru patsa ta bi zarerdi garikin naikotu zan. AnabRIEV 1928, 610.
Langilleak ukapen ori entzunaz etziran naikotu. EguzkGizAuz 20.
Ta askotan urrutiragoko asmotan etorri zana, Santa Klarara joan etorriarekin naikotu egiten zala egingo nuke. AnabPoli 18.