1.
(
L, BN, S; Hb,
Dv,
H),
zastatu (
L, BN; Hb),
zastiatu (
-au V-gip)
Ref.:
Lh (sastatu, zastatu);
Elexp Berg (zastiau)
.
(Vb.).
Punzar, pinchar.
"
Orratzaz, akulloaz sastatzea, piquer avec une aiguille, un aiguillon. Erleak [...] eztenaz sastatzen du, [...]. Erpurukoak hain minki sastatzen du, non ezin lorik egin baititeke, [...]"
H.
"Piquer"
Lh.
"Meter repetidamente a alguien o algo un objeto punzante. Irixak akuluakin ondo zastiau ezian, mobidu bez
"
Elexp Berg. "Erliak majo zastiau najok besuan" Ib.
Buruari neke larririk sortu-arazi gabe, biotza biziki zastatzen dauna.
TAg GaGo II.
Saietsa alderen alde ezpata onek iauzi ariñez sastatuko didanean.
Zait EG
1957 (5-6), 16.
azpiadiera-1.1
Clavar(se).
Zugatz baten gerrian sastatu zun ezpata.
Or QA 194.
Bala indartsua bai'litzan, zital, mingarri zaztatu yakon [azken itza] barru-barruan.
Erkiag Arran 151.
2.
zastiatu
(-au V-gip). (Uso sust.). Punzada, pinchazo. "Artuik sardia ta zastiau bat emuixok txalai ia ixiltzen dan" Elexp Berg.
azpiadiera-2.1
zastiatu (-au V-gip) .
(Fig., ref. al coito).
"
Dedios, neska orri emungo notsakek zastiaua
"
Elexp Berg.
.