1.arnastu (V-gip ap. EtxbaEib
; BeraLzM, PMuj),
asnastu,
asnasatuRespirar (sdos. prop. y fig.). (Empleado tanto con objeto como en construcción absoluta, sin él). "Arnastutzen dogun aizia be, Jaunari zor detsagu" Etxba Eib. Larramendi propuso asnatu, pero no parece que tuviera eco en ningún texto. v. ARNASA HARTU. Zure biotzean nai det asnasatu, eta zure Biotzagatik nai det maitatu. EE 1884a, 572. Ipar-aixetxu bigun ozkirrija arnasatuten ixan dodala. KkAb I 65.
[Ez da] eguras pozoitu ura emen asnasten. IllPill 4.
Arnas-artzeko aizerik ez bailu, arnastu eziñik itoko zitakian. TAgUzt 266.
Itxas-aizea arnastuz bizkar makurra zuzentzen duten igitariak. OrMi 106.
[Londres eta Parisko biztanleak] zikin-gabeko aize garbia arnastu dezaten. Munita 140.
Ats egin duzu ta arnas artu dut, Zu zaitut arnasten. "Anhelo tibi"
.OrAitork 276.
Ango goiz-aize, oi! nok leukaken! / Usain goitarrak arnastu, / argi iturrian egarri-sua ito. OnaindMEOE 719.
Lurrari zerion lurriña arnastuz. TxillLet 50.
Ezta, ez, alako egurats geldi, idurizkorik, arnasten, xistua entzuten, urrinteak ixurtzen eta [...] animari ere egatzen uzten diona baño. GaztMusIx 169.
Bi gauz batera asnasten nitun: / ura ta Ama Birjiña. AZink 59.
sense-2
2.Animar, alentar.v. ARNASA EMAN (b). Zuek, jaunak, ezagutu dozue gure estutasuna, ta zuen itz egokiakaz arnasatu gaituzue, ta emen zerbait ganoraz da itxuran erantzun badogu [...] zeuen ontasunari deutsagu zor. AgEEs 1925, 202.
Iñoiz baño ere zorrotzago ta biziago arnasatzen ziozkan irudipenak azkenengo urteetako ibilliak eta irudiak. TAgUzt 248.
Zuriñeren barruan aspaldidanik izetu ta itzali, [...] ebillen itxaropen-izpia, gar barri batek arnastuta, zuzi dirdai antzo, [...] begininien zulagarri biurtu zan. ErkiagArran 196.