1.Anunciar; avisar. Eta denunziatu izan zaión dibinoki Spiritu sainduaz, etzuela heriorik ikhusiren, non lehen ikhus ez lezan Krist Iaunarena. LçLc 2, 26 (TB abisatu, Dv ezagutarazi).
Ezen noiz ere ianen baituzue ogi haur eta kopa haur edanen, Iaunaren herioa denunziaturen duzue. Lç1 Cor 11, 26 (He irakatsi, TB anontzatu, Dv erantzun
).
Eta ezkonduei denunziatzen drauet, ez nik baina Iaunak, emaztea senharraganik eztadin parti. Ib. 7,10 (He ordenatu, TB, Dv manatu).
Erakuts dezadanzát hitan neure botherea eta denunzia dadinzát ene izena lur guzian. LçRom 9, 17 (He bana, TB hedatu, Dv aipha).
Guk ez letrarik rezebitu diagu hizaz Iudeatik; ez ethorririk anaietarik nehork denunziatu dik edo erran deus hizaz gaizkirik. LçAct 28, 21 (Dv zure kontrako berriekin ethorri).
Eta ethorri ziradenean Salaminara, denunzia zezaten Iainkoaren hitza Iuduén sinagogetan. Ib. 13,5.
Anhitz Profetaren testimoniajez eta anhitz aldiz denunziatu, arranberritu eta konfirmatu izan da promes hura bera. LçAdv ** 2v.
sense-2
2.(
-nziau V-gip ap. Etxba Eib y Elexp Berg; -adu Lcc)."Denunciar"Lcc(tbn. podría pertenecer a la otra acepción).
"
Estu artu arren, ez eban iñor denunziau
"EtxbaEib.
"
Bere anaiak denunziau zeban
"ElexpBerg.
En DFrec hay 8 ejs. de denuntziatu. Denuntziatu bearrean, soziedadeko guardak nola ziran, soziyo sartu-azi giñuzen lau. Auspoa 39, 118s.