(V, G ap. A
; Dv, H; -kh- Lecl, Dv, H, -ill- Lar, Añ, ZamVoc),
makilkari (G, AN ap. A
; H(+ -kh-)). Que apalea; que lucha con bastón."Apaleador"Lar, Añ.
"
Makila-karija
"AstApol 90.
"Bâtonniste"Dv.
"
Herri hortako gazteria diote makhilakaria dela, on dit que la jeunesse de ce village joue volontiers du bâton"H.
v. makilari. Makilakarijak ta okasinoetsubak austen dabee bostgarren aginduba. fBIc I 251.
Gipuzkoan beti izan dirade makilkari azkarrak. IztD 181.
Makilka berehala hasi ziran Garaziko bi makilkari hoberenak. BarbSup 183.
Lengo denboran / arrikariyak izana, / lastima orain artu biar degu / makilkariyaren pama. TxB I 181.
v. tbn. Etcheb MGaric 159 (ap. DRA).