(
-rz- Lar,
Añ,
H),
gartzelatu.
Encarcelar.
v. kartzelaratu, KARTZELAN SARTU.
[Zu zara] debauxak ifernuan karzelatzen ditutzuna. Harb 210. Lotu ta karzelatu legijez, Erodesek San Pedro egin eban legez. fB Ic III 293. Zuregan sinesten zutenak gartzelatzen eta zigortzen ibili nintzela. BiblE Act 22, 19 (Ker espetxean sartzen, IBk, IBe espetxeratzen). En DFrec hay 9 ejs. de gartzelatu y 5 de kartzelatu, todos ellos meridionales.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).
"Encarcelado"
Lar.
[Andre dena Maria,] pena indazu bihotzean, / karzelatuen gañean.
EZ Eliç 418.
Erien serbitzatzeaz, garzelatuen bisitatzeaz.
SP Phil 318 (He 320 presonieren bisitatzean).
Kartzelatua nengoan eta ikusitzera etorri ziñaten.
Otag EE
1884a, 310.