1.
(V-gip, L, BN, S; SP, Lar, Añ, Izt 115v, Dv, H),
tentatzale (Lh),
tentazale (S; Gèze)
Ref.:
Lh;
Lrq(tentazale);
EtxbaEib
. Tentador (usos adj. y sust.; por antonomasia se refiere al Diablo). Eta ethorririk harengana tentazaleak erran zezan: Baldin Iainkoaren Semea bahaiz, errak harri hauk ogi egin ditezen. Lç Mt 4, 3 (He, TB, Ur, Dv, Or, Ker, IBk, IBe tentatza(i)l(l)e, Echn, Leon tentatzale, EvAN, Ip, Hual, Samper tentazale; Ol zirikalari). Demonio tentatzailleak. Ax 559 (V 357). Tentatzailleari edo Satani erraten diozularik. He Gudu 92. Deabru tentatzalletzat edo hura bezain tentatzalle gaiztotzat. Mb IArg I 143. Botatzea leku o toki untarik espiritu gaisto o tentatzale guzia. FamInst 914s. Kale edo etxe aetan badagoz tentatzalle gaistuak. Mg CO 121. Tentatzalle lizun aek nai zuena egiten ezpazuan, galduko zioela bere onra. AA III 332. Izpiritu tentatzaileak. Dh 85. Voltairek suge tentatzailearen mintzairari jarraikiz [...] egin dituen tzarkeria guziak. Lap 126 (V 59). Etsai tentazalia / mundure etorrie. EusJok 74. Eroso jarri zitzaizkion tentatzailleari bere asmoak aurrera eramateko bideak. NEtx LBB 21. Neurtu zetsan bizkarra tentatzailliari. Etxba Ibilt 464. Pastorala zaharretan zuten tentatzaile kargua. Lf in Casve SGrazi 17. En DFrec hay 2 ejs. de tentatzaile. v. tbn. EZ Man I 57. Cb Eg III 348. Gco I 445. Añ MisE 42. JJMg BasEsc 228. Tentazale: FLV 1989, 102 (Munárriz, 1743).