1.
(Lar),
ixilkor (Añ, H). Silencioso; taciturno."Callado"Lar.
"Taciturno"Lar, Añ.
An izan zan, Tenploan bezela, isilkorra ta umilla, bakartade ta orazio zalea. AgSerm 299.
Gau bat tristea eta isillkorra. OtagEE 1881b, 113. Aien parrea, batez ere bi lekaime isilkor aiena. AArdi 83.
azpiadiera-1.1
ixilkor (S). "Que l'on fait taire aisément"Lrq.
sense-2
2.Secreto, oculto. Indar ixilkor batek batzen dauz goguak. "Misteriosa"
.LauxBBa 44.