1.
(HtVocGr 356),
latstimatu (SP),
latztimatu (SP). Lastimar(se)."Effrayer, s'effrayer"SP.
"Éttoner, harritzea, lastimatzea
"HtVocGr.
Lastimadurik joango nax / amoreaz da fedeaz. Lazarraga A3, 1164v.
Gezurtien ezpainetan / ez utz ene arima; / traidoren mihiek ere / ez nihoiz ni lastima. Hm 125.
Jesusek, bada, ikusi zueláik ura negarres [...] lastimatu ze espirituan. LEIo 11, 33 (HeH laztu).
Bulkatuzué labearen agoko arlauza ta eroriarazizué bere oiñ-gañera: lastimatuzió ainbérze, ezi pausurik etzúke emán. LEJMSB 500.
Su-lamez lastimatzen / egon behar beti / ez bagira yustoki / partitzen hemendik. Bordel 203.
sense-2
2.
(L, BN, S ap. Lh
; Urt I 196, H(V, G)). Compadecer(se), tener lastima."Être touché de compassion, de pitié. Kupitzen edo lastimatzen gera Iesus onaz eta aren penaz
"H.
Nork konsolatuko nau? [...] Nor nizaz lastimatuko da?CbEg II 123.
Lastima zaite nizaz, Ama guziz beraa. CbEg III 295.
Arribada baneza / ongi manifesta / lastima ez laitenik / konpañian ezta. Bordel 41.
Biyotz biguñekuak / dira lastimatzen. Arrantz 23.
Au ikusi ta ez lastimatzen / ereje biotz gogorra!Ud 116.
Adios ama neuria [...] / ongi lastimatzen naiz / zu despeditzea. Balad 145.
Eta ikusten du lastimaturik bestiak zeuden bezain biartasunian arkitzen dala. BvAsL 56.