(
Dv→A),
ebagitza (
Añ),
ebaitza (
Lar, s.v. derrabadura
).
Acción de cortar.
"Sección"
Añ.
"Action de tailler, couper"
Dv.
azpiadiera-1.1
Circuncisión.
Handik zortzian, haurraren ebakitzako ethorri zirenean berriz. Leon Lc 1, 59. Ebakitza, giza sekso buruko larru laxoa inguruan mozturik kentzea da. Bibl Gen 17, 10 nota.
azpiadiera-1.2
Recorte, dismunución.
Jaunak eginen du lurraren gaiñean ebakitza handi bat.
He Rom 9, 28 (Dv gutitze
).