1.
(Añ),
biguinkiro (Lar). Blandamente, tiernamente, dulcemente; mansamente; suavemente."Blandamente", "mansamente", "muellemente", "suavemente" Lar."Mansamente"Añ.
v. bigunki. Eta ikusi zuen bat-batetan bere begiaurrean Jesukristo gure Jauna, zeñek alaitu ta indartu zuen biguñkiro txit. AranSIgn 36.
Aizetxo goxoak bigunkiro mugitutako orrien otsantzak. OtagEE 1882c, 509.
Zein bigunkiro bizitzen lagundu, nolako pozak eman, nolatan maitetu!AgG 141.
Lenbizitik bigunkiro agertu zitzaien kristauai, gero ordea biguntasun au gorroto amorratu biurtu zan. J.M. TolosaEEs 1913, 179.
Ire beatzak ikaraz biguinkiro musukatzea. OrMi 27.
Ibil bitartean pozik zekusaten galmotzen buruak aizeak eraginda biguinkiro klunkatzen. Ib. 87.
Bigunkiro kulunkatzen ziran ango belardien mototsak aizearen arnaspean. TAgUzt 86.
Egaztiño jaio-berrietako bat eskupean kutunki artuz, bigunkiro laztandu zun. Ib. 117.
Xirdok aspaldian bolbol erabillezan gogoetak bigunkiro kanporatuaz. ErkiagArran 193.
[Erkiagak] ez dio batere zorrik Domingo Agirreri. [...] Eliz-gizona ez zenez, hau baino lasaiago mintzatzen zaigu, bigunkiroago ere bai. MEIG II 100.
azpiadiera-1.1
(Con reduplicación intens.). Eleizak esaten dio kristauari [...] bigun-bigunkiro bigunago ezin dan bezela. AgSerm 513.
sense-2
2.Cómodamente. Atsegiñ-kontentuen erdian bizi diranak, suerte onak jotako mizkiñak, gorputza biguñkiro artzen dutenak. ArrBearg 79 (ap. DRA).
Or dago aulki zabalean, besodun zizaillutxoan jesarrita, bigunkiroago egon dedin. ErkiagArran 73.