1.
(-alla G-azp-to-bet, AN-gip),
habala,
habelaRef.:
EHHA 2206; q
ZestErret
. Impulso; ímpetu."
Bai, baña beake aballa earra emantzian
"ZestErret.
v. abiadura. Garraitonaren eite gure deputatuek, aizkolariaren habela ez dutelarik. SoEgHerr 3-4-1958, 1.
Holako abantailak emaiten zioten (pilotari) gazteri sukar eta habala. Herr 15-10-1959 (ap. DRA, que interpreta 'ímpetu, velocidad').
Ogei kana erdiko / enborrak mozturik, / korrika ekin ziyon / tximistak arturik, / esan dan aballakin / oso izozturik. Auspoa 39, 72.
Bere abailan, otoaren berina hautsirik, urerat bezala pulunpatu da otoaren barnerat. Herr 29-9-1960 (ap. DRA
).
azpiadiera-1.1
abela. "Braceada para pegar a la pelota. Es palabra de uso corriente en BN y L, según Lafitte"DRA..
Egundaino izan den trinketlari handienetarik bat, bere abela ikharagarri eta aire paregabearekin. Egunaria 26-10-1956 (ap. DRA
).
azpiadiera-1.2
Velocidad. Gelatxoaren edo solairuaren geieneko aballa."Velocidad máxima de la cabina o plataforma"
.EAEg 30-11-1936, 426.
sense-2
2."
Abailla, con intensidad, con fuerza. Euria egin du abailla. Hantxe ari duk abailla lanean. Abailla demonio etorri nintzen
"Asp Gehi..
(Con adj.). Ogeita emezortzi urtetaraño gordiñik ete mardulik iraun zun emakumea izan zan, baiñan, geroztiko beraka-bearrak gero ta abailla biziagoa artu zizun. EtxdeJJ 27.
azpisarrera-2
ABAILAN.
Impetuosamente; a gran velocidad, aceleradamente. Abaillan joan zen Barkoxeraño sendagilleari ta apaizari ots egitera. EtxdeJJ 233.
Abaillan eraman. Ib. 235.
Gure iñureak, oker ezpanaiz, etzitun bi itz alkar josten erderaz; alabaiña, euskeraz abaillan mintza oi zen, otoitzean diardunaren antzo. EtxdeItxas 22.
azpisarrerakoSense-2.1
(Con determinantes). Emazteki bat, hil herrietako ondoan, bere bizikletarekin, abaila gorrian, oto baten kontra gan da. Herr 11-8-1955 (ap. DRA
).
Zaldira igotzeko betarik ere etzuten izan, goiko aldetik egundoko aballan sartu zitzaien-da [zakurra]. SorarrainElezar 18.
Gure baserriko ataritik pasa ziran, aballa ederrean gañera. Alkain 44.