2.
(Lar, Añ(G)),
alkarkide (Añ(V)). "Relativo"Lar, Añ. Beren balio elkarkidezkoak. "Su mérito relativo"
.EE 1881b, 36.
sense-3
3.Afín, concordante, correspondiente; correlato (de una palabra en otra lengua). Amar amabi milla izen bakoitz, mamiraño barrendatu bear dittugu, nondi datozen, noren aide ta alkarkide diren. OrLEItz 34.
Abotsak, eurenez alkarkidea billatzen dabe-ta, -t baño -k egokiago, arirago etorriko zala dirudi. EguzkRIEV 1924, 595.
[Bertsoak] zortzi oñeko matazak dira, laugarrena luze egiñik, ta auxe ezik, bertso guziyak alkarkideak maniatzen ditu. InzagRIEV 1933, 416 (se refiere a que riman entre sí).
Bikote elkarkide nahiz etsaietan giltzatua. MEIG IX 127.
(en colab. con NEtx)
azpiadiera-3.1
(Gram.).(Oración)coordinada. Esaldi bik, tankera bardinekoak, mota berekoak izanik, alkarren artean lokarri bat dauke, alkarkide egiten dituen lokarri bat. A. Arejita Euskal Joskera 52.
sense-4
4.Pariente. Elgarkide diren buhamek, noiz-nahi, batzu besten karrotan jaten eta lo egiten dute. LarzOthoizlari 49 (1967) 35.