(Urt),
afaleku (Añ(+ apaleku)),
aparileku. Cenáculo; lugar donde se cena."Coenaculum"Urt V 267.
"Cenáculo"Añ.
v. afaltegi,afaltoki. Prepara diazadazu afal leku handi bat hedaturik, eta zure baitan eginen dut ene Baskoko afaria ene diszipuluekin. SPImit IV 12, 1 (Ch, Mst sala).
Jarraitu legijo Jesus maitiari kristinaubak bijotzeko errukijagaz ta amodijuagaz Aparilekuti Gesemaniko ortu tristera. fBIc III 248.
Gogo onegaz bada, urten eban bere diszipuluakaz afallekutik, ta juan zan Olibeteko mendijaren albo baten eguan hortu, Getsemani deiturikora. ItzBerb I 230.