distiazio. Brillo, resplandor.v. distira. Kolorea illunagoa eta distiazio edo edertasuna zuritarakoa. ErleG 44.
Euskararen zañetik datozen izen guztiak Euskaldun on batek ifiniko ditu, beren distiazio ederrakin adierazten dutelarik argiroki, norgandik jaio izan ziran. IztC 7.
Bere ondasun neurri gabeen distiazioa illuntzen [asi zan]. Lard 214.