(V, G ap. A),
zurgiñar,
zur-giharre (S ap. A),
zurginarre (-ginharreL ap. A, -giñarreBN ap. A),
zur ñarre (R-uzt ap. A),
zur-iñar (Lcq 39). "Leño propiamente dicho; litm., parte magra del madero o del árbol"A.
v. zurgizen. Trintxeta: arriak eta zurgiñarrak landuteko da. OnaindEEs 1930, 201.