urtentxu . (Dim. de irten; part. en función de adj.).Atrevido. Humildiagaiti dino bere artian gaistuak sinple bat dala. Urtentxubaguagaiti soberbijotsua dala. fBIc II 223.
Erne, argi, eragiña bere bai, edonoren aurrera joateko lakoxea; axe urtentxua aukeran. ErkiagArran 61.
Mutiko urtentxuon alkar-ikuste ondoko egitamua. ErkiagBatB 17.