1.
(G-bet, AN-larr),
tirrintRef.:
AspLeiz2;
Zt(comunicación personal)
. (Onomat. del sonido de un timbre). Tirrrrrin. --Nork deitzen du?Iraola 119.
Ta tirriñ-tirriñ jo zun tinbria. EgutAr 27-1-1959 (ap. DRA
).
Ja ageri zen norbeit laurazka eskalerak goiti heldu. Tirrint! Tirrint! Tirrint! Herr 31-8-1961, 4.
Tirriñ... tirriñ... Telefonua deika. AlzolaAtalak 84.
Tinbrea ere uste det / jo niola bitan, / kanpotik tirrin eta / barrenetik tin-tan. Zendoia 64.
azpiadiera-1.1
(Onomat. del sonido de una campanilla). Tirrin-tirrin maisuak zintzarria jotzen zuan leioan. JAzpiroz 125.
sense-2
2.(Sust.)."Timbre eléctrico"A Apend. "Nere amak tirriñak ots egin dau esaten zuen erderazko 'el timbre ha sonado' bezela" A Eusk 1928, 197. v. 1 txirrin; tirrinta..
Orduari-tirriñak / esnatu dau nagia. GMant"Nagiaren zerua"(ap. DRA
).
Etxeko atean jo zuan tirriña. NEtxAntz 159.
Etxeko tirriñak joten dauanean. X. GereñoArantza artean(Zarauz, 1969) 38.
azpisarrera-1
TIRRIN-HOTS.
Sonido de timbre. Atean tirrin-otsa. TxGarmBordaB 116.