(SP, Urt, Lecl, Dv, H),
arnegazale (S ap. Lh, Lrq). (El) que reniega, renegado; blasfemo."Renieur"SP.
"Blasphemus, blasfemalária [...], arnegalaria, arnegatzaillea, arnegugillea
"Urt III 360.
"Apostata, arnegatzaillea
"Urt II 172.
"Apostat"Dv.
"Blasphémateur; qui renie sa foi; qui renie sa vocation"H.
"(S-saug). 1.º renégat; 2.º blasphémateur"Lh.
"/arnegazále/, qui renonce, qui renie"Lrq.
v. arnegari. Ezina zen... ez ziezakeon ezerk, ez Oro zen Ezerk ez eta ezer-ezak ere, Theresa ken betikotz, jainko zaharren arnegatzaile ziren gizon eta emakuzmezkoek hori ezin lortu bazuten. MdeHaurB 94.