1.
(V-gip ap. EtxbaEib),
forjeatu. Forjar."Forjar, estampar las piezas. Forjau matxiñuan, trokelan araura
"EtxbaEib.
"
Totxua, forjatzeko laban goritzen jiarduk
"SMEiTec1(s.v. totxo).
Finalki, hirur element kreatu gaberikoz egin izan den gorputz bat forjeatzen drauka, eta ditu nahastekatzen eta desegiten bi naturák. LçIns G, 3v.
Eurak forjetan dabe, / eurak limadore / eurak asi ta akabau / tornillo ta muelle. DurPl 114.
Forjatzen dituste istentero mille traba. (AN, s. XIX). FLV 1991, 162.
Oiek urtuta gero forjatu / iñun er' ez bezin piñak, / dakigu eiten armak bezela / aitzur, golde ta makinak. MendaroTx 145.