(
V ap. A
; Añ),
erramindu (
Lar,
H).
"Escocer"
Lar, Añ, A.
(No lo hallamos empleado con formas verbales personales).
azpiadiera-1.1
(Fig.).
Resentir(se), ofender(se), enfadar(se).
Markolbek, beraz, erre-mindurik [...], badiñotso: [...].
Otx 125.
Neurtitzak eztiki darizkio. Artegatasunak zastaturik noizbait; ituntasunak erremindurik besteetan.
TAg Y
1933, 23.
--Nola zaude emen, Malentxo?-- galdegin zion arek erreminduta.
TAg Uzt 271.
Berak lortu nai zun emakumea beste baten eskuko zebillen eta onek barren guztia erreminduta jartzen zion.
Etxde JJ 138.