1.
(
L, B, BN ap. A
; -th- Dv,
H).
Insolentarse, envalentonarse; hacerse importuno.
"2. s'opiniâtrer, devenir importun, insistant. Eskalea muthiri badadi, ardiesten badu ere guti eta eskergabeki, [...]. 3. devenir insolent, impudent. Behin muthiritu zautzun sehia barkhatzen badiozu, izanen da laster nausi, eta zu sehi
"
H.
Ni hil nahiz zebilzanak muthiritzen ziren.
Harb 328.
Adinarekin ethortzen dira [haurrak] muthiritzera, urguillutzera eta errebestera.
ES 182.
Nola bada muthirituak baitzegozkon galdez, xuxendu izan zen eta erran zaroen: "Zuetarik bekhatu gabe denak arthik bioza lehenik harria".
He Io 8, 7.
Yende-ozte edo tropela muthiritu batek orduan egin izan zituen deihadar izigarriak, ziotsotelarik: [...] Gurutzefika zazu.
He Gudu 136.
Gudurik gogorrenak jasan behar dituzte bere jaidura nausituen ta muthirituen kontra.
Dh 384.
Bainan hekiek muthiritzenago ziren.
"Invalescebant"
.
Dv Lc 23, 5 (Lç gortzenago, He, Brunet lehiatzen, Ol gogorrago zeragoioten, Leon finkiago erran, Or gogorrago ekiten, IBk zorrotzago esan).
v. tbn.
Prop 1907, 103.
azpiadiera-1.1
"
Muthiritzenagotu, devenir plus violent"
Dv.
azpiadiera-1.2
(Ref. a fenómenos naturales).
"
Muthritizea, mithiritzea (S), devenir violent. Haizeak eta uhinak muthiritzen direnean, [...]"
H.
Harri peñen kontra muthiritua [itxasoa]
.
"Irritée"
.
Dv RIEV
1931, 557.
azpiadiera-1.3
"(B), ladrar fuerte. Zakurrak mutiritu dira, zakurrak mutiri dira, los perros andan exaltados, ladran fuerte"
A.