(ines.; SP),
garaikerrean (ines.; B ap. A)
En plan de vencer, con ánimo de vencer. En SP figura sin trad. "garaikarrean da (Ax 458)"; sin embargo en el ej. de Axular no hay garaikarrean da, sino garaikarrean. "Émulation, rivalité en choses louables" H, que cita el ej. de Axular e infiere un tema garaikar. "Auzkaka (a luchar) (V-m). [...] tiene muchos sinónimos [...]: burruka (V, G), borroka (AN-gip), erreietan (V-ger), garraikerrean [sic] (B). En Sal, akarrean luchando de veras, y borrokan 'luchando por jugar'" A EY IV 289. AxN explica garaikarrean por garaitunaiaz. Cf. garaikerri, garaizarrean. Thema baten gaiñean, garaikarrean, laster egiten duenak, eztu [...] marrara hurbildu hurran denean ezansiatu behar. Ax 458 (V 298).