1.
(
V ap. A
; Dgs-Lar),
noraezko,
norezeko,
norezko.
Necesario, imprescindible.
"Cosa necesaria, noraezekua
"
Dgs-Lar 4.
"Cosa de rigor, inevitable"
A.
Cf. NORA EZEAN.
[Gurasuai] euren baietz noraezekua eskatuta. Mg PAb 108. Eureen konfesinoiak izaten dira nora ezko propositu azalekuakaz egiñak. JJMg BasEsc 83. Bai, kristinaubak, okasinoetati alde egitia ta gorputzari padezidu eragitia noraezekua da gurari txarrak goituteko. fB Ic II 279. Nora ezekua baino geijago ez daukanagaz [bat egiten dabee]. fB Ic III 325. Baña ez da gauza bearrekoa eta noraezekoa. Itz Azald 91. Norezekoa da orain alegiñak egittea. Echta Jos 162. Erabilliaz amaitzen eztiran gauzen jabetzea be norezkoa dabe. Eguzk GizAuz 94. Ortaz Erria nolabait zuzentzen dutenek asi lezakete elburu artarako urrats txikiak beñepein ematen; noraezeko ta oso egokia deritzaigu. Herr 27-9-1962, 4. Erabili asmo dudan saila ez da maizegi jorratua izan euskaraz [...] eta noraezekoa dut hitzen aukeramena neure gain hartzea. MIH 192. Ezinbestekoa eta nora-ezekoa dela. Ib. 120. Lan apal bezain noraezeko hori. MEIG IV 75. En DFrec hay 14 ejs.
v. tbn. VMg 23. A Ardi VII. Zait Plat 120. Norezeko: Erkiag Arran 34.
azpiadiera-1.1
Forzado, apremiante.
Ikasi biar dabee exenplu onetan zelako sendotasunagaz portau biar dan nora ezeko okasinoerik estubeenetan.
JJMg BasEsc 234.
Usurerubari bere eskintzen jako geijago premiñia gaitik, baña ezin eruan lei. Nora ezeko eskintsarijak dira, ta justiziaren kontra da artutia.
Ib. 199.