etxekide (
msOch
).
Vecino, habitante de la misma casa.
"Convecino, morador en la misma vivienda doble"
msOch (ap.
DRA). v. etxelagun.
Gezurra da iduri onaren etxakide dela lujuria.
(352).
LE-Ir.
Bi ama bizi zire etxe batean [...] ta [bata] joanik etxakideagana [...] (361).
Ib.
azpiadiera-1.1
Huésped.
Uso kurrumazu, / etxakide gozo ta / gogoaren gantzu.
"Dulce huésped"
.
Or BM 96 (se refiere al Espíritu Santo).
Iñoiz bazituan etxakide ta barruko, zorri zuri-baltzak.
Erkiag BatB 115.