1.
(Lar, Izt 10v, H; -th- Dv, H),
maitegarritasun. Amabilidad, cualidad de objeto digno de amor; encanto. Berthuterik gaitzenei bere maitagarritasuna erdara atze batean konserbatzeko. (In Ch pról.
).
Jangoikoaren maitagarritasuna garbiro agertzen diola. MbOtGai III 231.
Zer dire kreaturetan ikhusten diren maitagarritasun guziak Jainkoaren maitagarritasunen aldean?Brtc 195.
Zenbat arraitasun, / Maitagarritasun / Diotzan iratxiki / Inozentziari / Omore onak. Monho 84.
Ezagutzeko Jaunaren maitagarritasuna fedearen argiarekin. AA III 402.
Ama gozo onen maitegarritasuna. UrMarIl 102.
O amodioa, o maithagarritasuna!ElsbJBBizia 40.
Jainkoa ikusi izan du juiamenduan, bere edertasun eta maitagarritasun osoan. Lap 414 (V 188).
Jaungoikoaren eskubide, edertasun ta maitagarritasuna ezagutzean. AgSerm 401 (ib. 498 maitegarritasun).
Edertasun, aberastasun eta maittagarritasun guztian. InzaAzalp 138.
v. tbn. Gco I 419. Dh 177. JesBih 25. Jaur 370. Legaz 42. Arr May 170.
sense-2
2.Amabilidad, afabilidad. Eskerrak adiskide on batzuen maitagarritasunari ikusi ditut [...] uri onek gordeten dituan gauzarik mirezgarri eta oneenak. AgIoan 141.
Bere jarraitzalle diran idazleak nabariari ezartzen ziozkaten jakitea, antzeak [...], maitagarritasuna. "Amabilidad"
.ZinkCrit 57.