eskandalugarri. (Lo) que escandaliza, escandaloso. Maldiziño gogozko, etxeko ta auzuen eskandalu-garrijak. Mg CO 22. Etxeko ta auzokoen eskandalagarriak. Mg CC 18. Jenteak ttikitandik daki jaiotzearen eta heriotzearen arrazoia, eta [bertsoak] eztira eskandalagarriak. Arti Tobera 278. En DFrec hay 3 ejs.