2.
(Sust.).
Persona cercana, de confianza.
v. 1 aldamen
(2).
Baltasar Erregea zegoala gau batean alegriaz beterik maiean [...] brindatzen bere aldamenekoakin batean.
LE Urt 38 (ms. 14v bere aialdekoéki).
Errege gazte onek, berez besterik egingo bazuen ere, aldamenekoen esanai leku eman zien.
Lard 90.
Zenon iakintzaleak ez omen zuen ikusi ere nai usain onez beterik zebilen gizonik. Eta ala, egun batez, bere aldameneko bati usaina aditurik, eta bere baitan aserreturik, auxe galdegin omen zuen: Nork du emen emazte-urrina?
Zait Plat 40.
azpiadiera-2.1
Compañero (cónyuge).
Etorteko zana, eldu bide zan. Bear eban laguna, urreratua zan. Aldameneko izango ebana, alboan eukan.
Erkiag Arran 194 (cf. 150, con el mismo significado, aldameneko lagun).
azpiadiera-2.2
Prójimo.
Ori esanakin ez det adirazi nai iñor aldamenekoa baño geiago danik.
Ldi IL 82.
azpiadiera-2.3
(V-gip, G-azp-bet-nav, AN-larr)
Ref.:
Asp Leiz2 (aldameneko);
Iz Als (uzterriya);
Elexp Berg (aldameneko)
.
Vecino.
"Habitantes de las casas vecinas"
Asp Leiz2.
.
"
Don Domingó aldemeneko anri bisitatzeá
"
Iz Als (s.v. uzterriya).
"Vecino que vive en el mismo piso o en una casa contigua"
Elexp Berg.
.
Aldamenekoak beti ondo bizi.
(G-nav).
Inza NaEsZarr 146.